Ryszard Lackner
 generał dywizji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1946 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 września 2006 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego |
| Odznaczenia | |
         
| |
Ryszard Lackner (ur. 24 grudnia 1946 w Bydgoszczy, zm. 5 września 2006 we Wrocławiu) – generał dywizji Wojska Polskiego.
Służba w wojsku[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu[1]. Po ukończeniu szkoły oficerskiej od 1967 pełnił służbę jako dowódca plutonu, a następnie kompanii desantowej 35. Pułku Desantowego.
W latach 1976–1977 był szefem sztabu 4 pułku desantowego. Od 1977 pełnił obowiązki dowódcy 5 pułku zmechanizowanego w Szczecinie. W latach 1978–1980 służył jako oficer Wydziału Operacyjnego Sztabu 16 Dywizji Pancernej, a od 1980 jako szef tego wydziału. W 1983 ponownie w 7 Dywizji Desantowej. Od 1986 szef sztabu 7 Brygady Obrony Wybrzeża, a następnie jej dowódca. W 1990 przeszedł do Dowództwa Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, gdzie zajmował stanowisko szefa wydziału.
W latach 1991–1994 komendant wrocławskiej Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych. W 1994 połączył pod swoim dowództwem 2 szkoły oficerskie: WSOWZ i Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Inżynieryjnych w nową Wyższą Szkołę Oficerską im. Tadeusza Kościuszki, przekształconą w 2002 w Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Lądowych[1]. W 1992 awansowany na stopień generała brygady. W 2002 objął stanowisko szefa Generalnego Zarządu Wsparcia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. W 2003 awansowany do stopnia generała dywizji. Od 2004 dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego.
Odszedł z wojska w grudniu 2005. Uroczyste pożegnanie ze służbą wojskową odbyło się w styczniu 2006 na wrocławskim Rynku.
Zmarł 5 września 2006 roku. 8 września 2006 roku, w bazylice św. Elżbiety we Wrocławiu (świątynia garnizonowa) została odprawiona msza święta żałobna której przewodniczył biskup polowy gen. dyw. Tadeusz Płoski. Po Eucharystii trumna z ciałem generała została przewieziona na cmentarz Świętego Ducha, gdzie spoczęła w rodzinnym grobowcu.
Wykształcenie wojskowe[edytuj | edytuj kod]
- 1964–1967 – Oficerska Szkoła Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu
- 1973–1976 – Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego w Moskwie
- 1988–1990 – Akademia Sztabu Generalnego im. K. Woroszyłowa w Moskwie
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
- Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
- Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
- Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
- Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
- Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal Academia Medica Wratislaviensis Polonia
- Nagroda Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola
- Nagroda Wrocławia
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
- W marcu 2004 został wybrany prezesem Rady Stowarzyszenia Wojskowego Klubu Sportowego Śląsk we Wrocławiu.
- przewodniczący Dolnośląskiej Rady Przyjaciół Harcerstwa
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Miał żonę Danutę i dwoje dzieci: córkę Katarzynę i syna Piotra, oraz wnuczkę Karolinę. Uprawiał jeździectwo, interesował się literaturą historyczną i filatelistyką.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 468. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 31, poz. 520
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ostatnie pożegnane generała Ryszarda Lacknera, Nasza Służba 2006, nr 16, s. 12
- Zmiana na stanowisku dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, Serwis Internetowy MON, 5.03.2004
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Stępkowski. Wrocław: pogrzeb gen. dyw. Ryszarda Lacknera, archiwum-ordynariat.wp.mil.pl, [dostęp 2006-09-08]
- Absolwenci Akademii Wojskowej im. M. Frunzego
- Członkowie Rad Przyjaciół Harcerstwa
- Generałowie dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Ludzie związani z Bydgoszczą
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Oficerowie Wojska Polskiego – absolwenci Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR
- Pochowani na Cmentarzu Ducha Świętego we Wrocławiu
- Urodzeni w 1946
- Wykładowcy Akademii Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu
- Zmarli w 2006
- Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego
- Ludzie urodzeni w Bydgoszczy
- Komendanci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych
- Dowódcy brygad ludowego Wojska Polskiego
- Dowódcy 5 Pułku Zmechanizowanego